Beestenboel
Blijf op de hoogte en volg Lonneke van Welie
15 Maart 2019 | Suriname, Paramaribo
Hé Haai
Zijn we weer.
Ruim 2 maanden op pad en het wordt er steeds gezelliger op.
Nog gezelliger?
Jazeker, nog gezelliger.
Draai goed gevonden.
Ons appartement aan de lawaaierige Kwattaweg hebben we na 1 maand verruild voor een huisje achter op hetzelfde erf.
Rust am kopf!
Zitten nu lekker luchtig met een overdekte veranda, al is het achter tralies.
Wat honden betreft, daar is hier geen gebrek aan.
Onze erfgenoot Achmed heeft 2 honden die ik nog ken van 2012, heb hier destijds ook ff gewoond toen Jan al huiswaarts was.
Toen was Black Berry een pup die je de hele dag over de grond zag schuiven vanwege jeuk.
Nu 7 jaar later is zijn halve vacht weggekrabt en je ziet hem door de dag heen rennen alsof hij achterna gezeten wordt door de duvel.
Het jong!
Vorige week hebben we er toch maar eens een wonderpil ingegooid ipv de goed bedoelde extra vitamines die z’n baasje hem geeft en zowaar hij lijkt al zoveel meer rust in z’n donder te hebben.
Hij loopt eindelijk op een Surinaamse tempo en jaagt lekker op hagedissen en ratten die het hier ook goed doen!
Gisteravond zat er een flinke moeder rat met zoon of dochter (daar moek om liegen) op onze drempel van de veranda, heb gewoon een x gezongen op z’n Karlijn’s en weg waren ze.
Onze andere buren hebben ook 2 honden, we noemen ze voor het gemak Sip & Sop.
Ze doen me denken aan de 2 oudjes van de Muppets op dat balkonnetje.
Sip & Sop blaffen veel en hard.
Ze staan dag en nacht in de tuin op een verhoging / een autowrak waardoor ze ons erf ook moeten bewaken, ménen ze.
Dit houdt in dat, als onze honden Black Berry & Boris vrij rondlopen, dit op de zenuwen werkt van S & S (lees ‘t lup op ’n bal, ruzie vanaf het balkonnetje).
Dusss, Lon voor een goed gesprek naar de buren, slagerij Stolk.
Sta braaf op mijn beurt te wachten in de winkel tot de eigenaar me plots vriendelijk vraagt of ik van pittig hou.
“Zekers!” antwoord ik.
“Lust u dan een stukje worst?”
Ik sla beleefd af en vertel hem dat ik zo meteen graag even wil babbelen met de eigenaar van het pand.
Hij vraagt waarom en ik vertel hem dat ik de buuf ben en het over de honden wil hebben.
“U wordt zo geholpen, moment.”
Even daarna zie ik een loei van een mes op me afkomen met een dikke plak worst erop.
Een collega houdt het voor m’n neus.
Ik vraag “wat is dit!”
“Of u worst lust!” ( was niet eens een grapje)
Ik sla weer af en zeg giechelend dat ik geen vlees eet.
De collega druipt af en smiespelt iets in het oor van de eigenaar.
Deze verdwijnt via de klapdeuren naar achter en daar komt De Godfather, pa Stolk himself met een reus van een zoon achter de coulissen vandaan.
(Ja hé, zo kank’tok)
Zoonlief staat met z’n armen over elkaar heen mij een partijtje strak aan te kijken en grijpt dan het grootste slagersmes dat ik ooit gezien heb.
(Oi...zit ik in film?)
Tot mijn verbazing zegt pa: “Zo, u eet geen vlees!!!”
“Eh….”
Dan word ik met een pro-vleescampagne om m’n oren geslagen, vooral hondenvlees moet ik uitproberen, hij heeft er nog 2 achterin de tuin op een autowrak zitten.
Wat hebben de Stolkjes een lol nu.
Ik zeg dat ik graag een uitzondering maak voor Sip & Sop en bestel er gelijk wat pindasaus bij.
Het ijs is gebroken in zoverre d'r ijs was.
Eindelijk babbelen we over de beestjes en pa belooft me dat hij het probleem zal oplossen.
En jawel, S&S spelen overdag nog wel een beetje de baas, maar zo gauw het donker wordt, en dat is hier rond een uur of 7, worden ze naar een zijtuin geleid en dus kunnen onze B&B weer genieten van hun vrijheid en ratten gaan vangen en wij erfbewoners kunnen weer normaal slapen.
Ik heb verteld dat we achter de tralies zitten, da’s hier normaal zoals op zoveel plekken in M en Z-Amerika.
Maar ook door de tralies heen kan nog gejat worden, simsalabim… en toen waren onze dichte schoenen weg, n.b. de werkschoenen.
Potjan!
Tja, met een zwabber kun je zo een schoenenrek naar de zijkant tralies zwierten en dat zwabbertje stond al zo mooi klaar naast het rek, dusss…
Het zal ‘s nachts zeker een hoop kabaal gemaakt hebben, maar dat kon je niet horen door het geblaf van B&B (en S&S in de verte)
Onlangs zijn er een hangmat en Jan’s fiets gejat, dus er komt nu camerabewaking op het erf.
Het is hier schijnbaar te uitnodigend.
Hebben inmiddels allebei ‘n paar nieuwe stappers gekocht incluis adidasjes (alweer? Ja alweer!) die bij de Braziliaan in de afvalbak lagen weg te kwijnen, gekocht voor 8 euro, poeh! Het Chinese schoeisel van Jan loopt wel wat heet aan op de werkvloer, maar da hedde met Chinese crap van 7 euro in de tropen.
Zojuist nog ff bij onze geliefde ‘little Chinagirl’ Yung langs geweest.
Ik scoorde op z’n Surinaams, ben al aardig geïntegreerd, 1 rolletje toiletpapier.
Bedoel waarom een heel pak kopen?
Je leeft vandaag en dus ben je met 1 rol klaar.
Met dit metafoor werd me laatst de volksmentaliteit uitgelegd.
Helder.
In mijn geval vind ik het niet zo fijn om met een groot pak rollen over straat te lopen, ik dus naar de kassa met die éne rol en BAM…Yung begon me toch stennis te maken op z’n Hollands/Chinees.
WTH!
“Neeeee, Chichachung goedkoop, neeee, fout, fouyongchaichi” enz.
Ze had dus een heuse primeur zo blijkt, voor het eerst 6 rollen voor de prijs van 5 (Pfff zegta dan! )
Surinamers in de winkel gierden het uit van het lachen, “Tja wij maken ons niet zo druk, dat doen de Chinezen wel” en ik (op ’n korte) op huis aan met m’n six-pack.
Truste voor strakkies Xx
Ps Ingrid wat zag je er stralend uit
Zijn we weer.
Ruim 2 maanden op pad en het wordt er steeds gezelliger op.
Nog gezelliger?
Jazeker, nog gezelliger.
Draai goed gevonden.
Ons appartement aan de lawaaierige Kwattaweg hebben we na 1 maand verruild voor een huisje achter op hetzelfde erf.
Rust am kopf!
Zitten nu lekker luchtig met een overdekte veranda, al is het achter tralies.
Wat honden betreft, daar is hier geen gebrek aan.
Onze erfgenoot Achmed heeft 2 honden die ik nog ken van 2012, heb hier destijds ook ff gewoond toen Jan al huiswaarts was.
Toen was Black Berry een pup die je de hele dag over de grond zag schuiven vanwege jeuk.
Nu 7 jaar later is zijn halve vacht weggekrabt en je ziet hem door de dag heen rennen alsof hij achterna gezeten wordt door de duvel.
Het jong!
Vorige week hebben we er toch maar eens een wonderpil ingegooid ipv de goed bedoelde extra vitamines die z’n baasje hem geeft en zowaar hij lijkt al zoveel meer rust in z’n donder te hebben.
Hij loopt eindelijk op een Surinaamse tempo en jaagt lekker op hagedissen en ratten die het hier ook goed doen!
Gisteravond zat er een flinke moeder rat met zoon of dochter (daar moek om liegen) op onze drempel van de veranda, heb gewoon een x gezongen op z’n Karlijn’s en weg waren ze.
Onze andere buren hebben ook 2 honden, we noemen ze voor het gemak Sip & Sop.
Ze doen me denken aan de 2 oudjes van de Muppets op dat balkonnetje.
Sip & Sop blaffen veel en hard.
Ze staan dag en nacht in de tuin op een verhoging / een autowrak waardoor ze ons erf ook moeten bewaken, ménen ze.
Dit houdt in dat, als onze honden Black Berry & Boris vrij rondlopen, dit op de zenuwen werkt van S & S (lees ‘t lup op ’n bal, ruzie vanaf het balkonnetje).
Dusss, Lon voor een goed gesprek naar de buren, slagerij Stolk.
Sta braaf op mijn beurt te wachten in de winkel tot de eigenaar me plots vriendelijk vraagt of ik van pittig hou.
“Zekers!” antwoord ik.
“Lust u dan een stukje worst?”
Ik sla beleefd af en vertel hem dat ik zo meteen graag even wil babbelen met de eigenaar van het pand.
Hij vraagt waarom en ik vertel hem dat ik de buuf ben en het over de honden wil hebben.
“U wordt zo geholpen, moment.”
Even daarna zie ik een loei van een mes op me afkomen met een dikke plak worst erop.
Een collega houdt het voor m’n neus.
Ik vraag “wat is dit!”
“Of u worst lust!” ( was niet eens een grapje)
Ik sla weer af en zeg giechelend dat ik geen vlees eet.
De collega druipt af en smiespelt iets in het oor van de eigenaar.
Deze verdwijnt via de klapdeuren naar achter en daar komt De Godfather, pa Stolk himself met een reus van een zoon achter de coulissen vandaan.
(Ja hé, zo kank’tok)
Zoonlief staat met z’n armen over elkaar heen mij een partijtje strak aan te kijken en grijpt dan het grootste slagersmes dat ik ooit gezien heb.
(Oi...zit ik in film?)
Tot mijn verbazing zegt pa: “Zo, u eet geen vlees!!!”
“Eh….”
Dan word ik met een pro-vleescampagne om m’n oren geslagen, vooral hondenvlees moet ik uitproberen, hij heeft er nog 2 achterin de tuin op een autowrak zitten.
Wat hebben de Stolkjes een lol nu.
Ik zeg dat ik graag een uitzondering maak voor Sip & Sop en bestel er gelijk wat pindasaus bij.
Het ijs is gebroken in zoverre d'r ijs was.
Eindelijk babbelen we over de beestjes en pa belooft me dat hij het probleem zal oplossen.
En jawel, S&S spelen overdag nog wel een beetje de baas, maar zo gauw het donker wordt, en dat is hier rond een uur of 7, worden ze naar een zijtuin geleid en dus kunnen onze B&B weer genieten van hun vrijheid en ratten gaan vangen en wij erfbewoners kunnen weer normaal slapen.
Ik heb verteld dat we achter de tralies zitten, da’s hier normaal zoals op zoveel plekken in M en Z-Amerika.
Maar ook door de tralies heen kan nog gejat worden, simsalabim… en toen waren onze dichte schoenen weg, n.b. de werkschoenen.
Potjan!
Tja, met een zwabber kun je zo een schoenenrek naar de zijkant tralies zwierten en dat zwabbertje stond al zo mooi klaar naast het rek, dusss…
Het zal ‘s nachts zeker een hoop kabaal gemaakt hebben, maar dat kon je niet horen door het geblaf van B&B (en S&S in de verte)
Onlangs zijn er een hangmat en Jan’s fiets gejat, dus er komt nu camerabewaking op het erf.
Het is hier schijnbaar te uitnodigend.
Hebben inmiddels allebei ‘n paar nieuwe stappers gekocht incluis adidasjes (alweer? Ja alweer!) die bij de Braziliaan in de afvalbak lagen weg te kwijnen, gekocht voor 8 euro, poeh! Het Chinese schoeisel van Jan loopt wel wat heet aan op de werkvloer, maar da hedde met Chinese crap van 7 euro in de tropen.
Zojuist nog ff bij onze geliefde ‘little Chinagirl’ Yung langs geweest.
Ik scoorde op z’n Surinaams, ben al aardig geïntegreerd, 1 rolletje toiletpapier.
Bedoel waarom een heel pak kopen?
Je leeft vandaag en dus ben je met 1 rol klaar.
Met dit metafoor werd me laatst de volksmentaliteit uitgelegd.
Helder.
In mijn geval vind ik het niet zo fijn om met een groot pak rollen over straat te lopen, ik dus naar de kassa met die éne rol en BAM…Yung begon me toch stennis te maken op z’n Hollands/Chinees.
WTH!
“Neeeee, Chichachung goedkoop, neeee, fout, fouyongchaichi” enz.
Ze had dus een heuse primeur zo blijkt, voor het eerst 6 rollen voor de prijs van 5 (Pfff zegta dan! )
Surinamers in de winkel gierden het uit van het lachen, “Tja wij maken ons niet zo druk, dat doen de Chinezen wel” en ik (op ’n korte) op huis aan met m’n six-pack.
Truste voor strakkies Xx
Ps Ingrid wat zag je er stralend uit
