Buurt, werk en bontebloemenjurk
Blijf op de hoogte en volg Lonneke van Welie
02 December 2015 | Suriname, Paramaribo
Nam, Surinam…
Het land waar Indianen Gerrit heten en de Chinezen Harold, wonend in de Jan Bakboordstraat.
Straatnamen zoals je ze zelf niet bedenken zou…van Orgel-tot Blokfluitstraat, de Merel - en Ingridweg, Anniestraat, Henkielaan en zeg nou eerlijk…het water loopt je toch in de mond bij de Tomaat-Bloemkool- en Andijviestraat.
Zoveel lol met de straatnamen zo weinig schik in t verkeer…tis druk! Paramaribo loopt vol met auto´s.
Over 2 jaar zit het dicht…kan niet anders.
Van de week kende ik m´n eigen krachten niet meer en trapte dwars door de kettingkast van m´n nieuwe Hollandse oldtimer omafiets heen, lag ik daar “dwarsover” in de Vanillelaan.
Kwam er met wat schaafwonden vanaf maar moest vervolgens nog een flinke route afleggen met een kapotte fiets met bloedende knieën in de stromende regen, dat werd dus een bloedbad door de Sucadelapjeslaan (echt waar), Spinnenbloemstraat en Zuurzakstraat…kan uren doorgaan.
Onze buurt, de Julianastraat is een bovenste beste buurt.
Onze naaste buren zijn hindoestanen, een familie van 3 generaties woont gezamenlijk in het huis zoals je zo vaak bij hindoestanen ziet.
Opa van 80 is een ouwe schuiver, dagelijks pikt hij stiekem al onze bloemen in.
Je ziet hem sluipen door onze tuin en wanneer je vraagt waarom hij de blommetjes meeneemt dan fluistert hij alleen “kerk”.
Bij hem thuis staat z´n hele tuin in bloei en worden ze bedolven onder de kolibrietjes, dus het zal wel zonde zijn om ze daar te plukken..gnurf grmbl!
Tegenover ons woont een Chinees die in elektronica handelt en serieus zo’n 15x per dag zijn winkel opent en sluit met een kabaal vanwege zijn ijzeren (rol)gordijn waardoor hond Jerry van onze Creoolse overburen helemaal over de plas gaat.
Daar weer naast zit de Braziliaanse kapsalon, geopend vanaf 7 tot 23 uur ‘s avonds.
Vanaf de veranda zijn wij stille getuigen van de meest prachtige kapsels…voor én na.
Verder gaat er dagelijks diverse keren een alarm af bij 3 huizen verderop, dat is al sinds onze aankomst en dat zal zo nog wel ff blijven…ik bedoel, waarom zou je daar iets aan doen.
’s Nachts heeft een auto daar ook al een tijdje last van…maarja daar liggen ZIJ niet wakker van.
Prima buurtje zoals ik al zei.
Opvallend dat er zoveel minder straathonden zijn dan voorheen…dat was altijd mijn angst.
Zó onhandig als ze je achtervolgen op de fiets.
Vanuit het asiel worden zga gratis honden gecastreerd wat voorheen verliep via een Nederlandse vrijwilligersbus.
Een goede zaak en schijnbaar effectief.
Hoe ze verder hier met honden omspringen is verre van fijn.
Een hond hebben is functioneel en de benadering is daar ook naar, om heul moe van te worden.
Zojuist kwam er een ambulance voorbij met gillende sirenes en alle honden in de straat en dat zijn me er een partij, loeiden en jankten mee, standaard procedure, malle Pietjes.
Vandaag was het sportdag…oftewel shopdag.
Je kent dat wel…ik ren fanatiek winkels in en uit en Jan staat buiten geduldig met 2 fietsen aan de hand te wachten.
Lief!
Ik kwam na veel gesport uit bij wie anders dan Dé Chinees die naast de supermarkt ook nog ’s topmodisch blijkt.
De Chinese verkoopster liet me niet met rust, achtervolgde me op de voet en even later sjokte ik met enkele veel te blije bloemetjesjurkjes het naar plastic kleren stinkende pashokje binnen, waarbij ze nog even nonchalant een jurkje over het hokje gooide die ik al eerder 2x afgeslagen had.
“Is mooi!” roept ze me na.
Inderdaad hij is mooi, alleen niet voor mij.
Eenmaal aangetrokken roep ik dat dus ook naar haar.
Oefff…ze komt het hokje binnen gescheurd…roetsssj…
”Is moi!” zegt zij heel stellig en bijna gepikeerd.
Ik zeg: ”Hij is niet alleen mooi, hij is allemachtig prachtig maar ik voel me hier niet zo gelukkig in met m’n mollige buik.
Zij weer: ”Neeeeh is moi” en nu laat ze in het pashokje plots haar eigen boedahbelly zien en zegt: “Kijk..is mooooooi”… tsja…
Dan ziet ze in een helder moment (benknie van) dat ik het jurkje verkeerd om aan heb en als een wervelwind begint ze aan me te rukken en draaien, m’n haren zó statisch dat ze aan háár haar vastmoiken, het is nu 1 grote broeierige stoeipartij op de vierkante meter waarbij zweetdruppels en haarspelden in het rond vliegen.. en tjoep … hij zit! Helemaal trots op haar plaatje zegt ze nu, volgens mij deze x gemeend: “Is mooooooi”!
Ik doe nog 1 poging om haar uit te leggen dat ik me niet zo charmant voel in dit bloemetjesgeval en dán is ze er klaar mee en sisssst deze keer zelfs met een strakke wijsvinger voor m’n neus “Issss moooooi!!!”
Oké, ben overtuigd, inpakken en wegwezen ...op naar een inmiddels bietje heet aangelopen Janneman.
Jurk hangt nu mooi te zijn aan de waslijn….het dragen lijkt nog heel ver weg…..
Werken in Su…
Jan en ik vermaken ons.
Jan is weer lekker aan de gang bij Unu Pikin, de fietsenwerkplaats. www.stichtingunupikin.nl en heeft zelf ook al 3x een lekke band gehad. Hij daagt zichzelf wel uit.
Mijn werk ligt op Betheljada www.betheljada.org
Daar waar ik de vorige x tegen de mentaliteit van collega’s aanliep, is het nu de leiding die me rillingen veroorzaakt.
Een Nederlandse vrouw die al jaren woonachtig is in Su en nog veel meer jaren geleden met pensioen had moeten gaan is daar de nieuwe directrice.
Voor de cliënten van Betheljada wil zij het allerbeste, dat staat buiten kijf. Helaas is zij voor het personeel een autoritaire olifant die nog botter is dan dat ze lomp is.
Blanke mensen zijn bij haar zwaar favoriet.
De oude garde is gillend weggelopen of heeft zij ontslagen en daarvoor in de plaats zit er nu een blanke kliek bovenin die alles bepalen..one way verkeer.
De Surinamers voelen zich achtergesteld, verhalen te over. Veranderingen worden er rigoureus doorgevoerd en de lat ligt op z’n Hollands.
Tegenspraak wordt niet geduld, heeft serieuze consequenties.
In 1e instantie zag ze mijn massages niet zo zitten maar het komt er op neer dat ik toch alle dagen de kids in “d’n ollie” heb kunnen zetten en een beetje met poppenkastpoppen aan het goochelen ben.
Ik zoek alleen nog een manier om haar tegen de schenen te schoppen. Ben er nog niet over uit of ik dit letterlijk of op de diplomatieke manier ga doen.
Wordt vervolgd…
By the way, heb vannacht gedroomd dat ik een berg affietste.. recht in een lading Roti ….. Jan echter heeft gedroomd dattie een berg vaat (van de roti?) stond af te wassen.
Heb m beloofd dat ik zijn dromen laat uitkomen.
Voor nu een fijn weekend…we gaan de hitte weer in
Lalalater
Liefs Jannes & Lonnus
PS Jan is gestopt met roken, al 3 weken nu ..zomaar... plotsklaps vanaf dag 1 in Su…lang leve Jan
Het land waar Indianen Gerrit heten en de Chinezen Harold, wonend in de Jan Bakboordstraat.
Straatnamen zoals je ze zelf niet bedenken zou…van Orgel-tot Blokfluitstraat, de Merel - en Ingridweg, Anniestraat, Henkielaan en zeg nou eerlijk…het water loopt je toch in de mond bij de Tomaat-Bloemkool- en Andijviestraat.
Zoveel lol met de straatnamen zo weinig schik in t verkeer…tis druk! Paramaribo loopt vol met auto´s.
Over 2 jaar zit het dicht…kan niet anders.
Van de week kende ik m´n eigen krachten niet meer en trapte dwars door de kettingkast van m´n nieuwe Hollandse oldtimer omafiets heen, lag ik daar “dwarsover” in de Vanillelaan.
Kwam er met wat schaafwonden vanaf maar moest vervolgens nog een flinke route afleggen met een kapotte fiets met bloedende knieën in de stromende regen, dat werd dus een bloedbad door de Sucadelapjeslaan (echt waar), Spinnenbloemstraat en Zuurzakstraat…kan uren doorgaan.
Onze buurt, de Julianastraat is een bovenste beste buurt.
Onze naaste buren zijn hindoestanen, een familie van 3 generaties woont gezamenlijk in het huis zoals je zo vaak bij hindoestanen ziet.
Opa van 80 is een ouwe schuiver, dagelijks pikt hij stiekem al onze bloemen in.
Je ziet hem sluipen door onze tuin en wanneer je vraagt waarom hij de blommetjes meeneemt dan fluistert hij alleen “kerk”.
Bij hem thuis staat z´n hele tuin in bloei en worden ze bedolven onder de kolibrietjes, dus het zal wel zonde zijn om ze daar te plukken..gnurf grmbl!
Tegenover ons woont een Chinees die in elektronica handelt en serieus zo’n 15x per dag zijn winkel opent en sluit met een kabaal vanwege zijn ijzeren (rol)gordijn waardoor hond Jerry van onze Creoolse overburen helemaal over de plas gaat.
Daar weer naast zit de Braziliaanse kapsalon, geopend vanaf 7 tot 23 uur ‘s avonds.
Vanaf de veranda zijn wij stille getuigen van de meest prachtige kapsels…voor én na.
Verder gaat er dagelijks diverse keren een alarm af bij 3 huizen verderop, dat is al sinds onze aankomst en dat zal zo nog wel ff blijven…ik bedoel, waarom zou je daar iets aan doen.
’s Nachts heeft een auto daar ook al een tijdje last van…maarja daar liggen ZIJ niet wakker van.
Prima buurtje zoals ik al zei.
Opvallend dat er zoveel minder straathonden zijn dan voorheen…dat was altijd mijn angst.
Zó onhandig als ze je achtervolgen op de fiets.
Vanuit het asiel worden zga gratis honden gecastreerd wat voorheen verliep via een Nederlandse vrijwilligersbus.
Een goede zaak en schijnbaar effectief.
Hoe ze verder hier met honden omspringen is verre van fijn.
Een hond hebben is functioneel en de benadering is daar ook naar, om heul moe van te worden.
Zojuist kwam er een ambulance voorbij met gillende sirenes en alle honden in de straat en dat zijn me er een partij, loeiden en jankten mee, standaard procedure, malle Pietjes.
Vandaag was het sportdag…oftewel shopdag.
Je kent dat wel…ik ren fanatiek winkels in en uit en Jan staat buiten geduldig met 2 fietsen aan de hand te wachten.
Lief!
Ik kwam na veel gesport uit bij wie anders dan Dé Chinees die naast de supermarkt ook nog ’s topmodisch blijkt.
De Chinese verkoopster liet me niet met rust, achtervolgde me op de voet en even later sjokte ik met enkele veel te blije bloemetjesjurkjes het naar plastic kleren stinkende pashokje binnen, waarbij ze nog even nonchalant een jurkje over het hokje gooide die ik al eerder 2x afgeslagen had.
“Is mooi!” roept ze me na.
Inderdaad hij is mooi, alleen niet voor mij.
Eenmaal aangetrokken roep ik dat dus ook naar haar.
Oefff…ze komt het hokje binnen gescheurd…roetsssj…
”Is moi!” zegt zij heel stellig en bijna gepikeerd.
Ik zeg: ”Hij is niet alleen mooi, hij is allemachtig prachtig maar ik voel me hier niet zo gelukkig in met m’n mollige buik.
Zij weer: ”Neeeeh is moi” en nu laat ze in het pashokje plots haar eigen boedahbelly zien en zegt: “Kijk..is mooooooi”… tsja…
Dan ziet ze in een helder moment (benknie van) dat ik het jurkje verkeerd om aan heb en als een wervelwind begint ze aan me te rukken en draaien, m’n haren zó statisch dat ze aan háár haar vastmoiken, het is nu 1 grote broeierige stoeipartij op de vierkante meter waarbij zweetdruppels en haarspelden in het rond vliegen.. en tjoep … hij zit! Helemaal trots op haar plaatje zegt ze nu, volgens mij deze x gemeend: “Is mooooooi”!
Ik doe nog 1 poging om haar uit te leggen dat ik me niet zo charmant voel in dit bloemetjesgeval en dán is ze er klaar mee en sisssst deze keer zelfs met een strakke wijsvinger voor m’n neus “Issss moooooi!!!”
Oké, ben overtuigd, inpakken en wegwezen ...op naar een inmiddels bietje heet aangelopen Janneman.
Jurk hangt nu mooi te zijn aan de waslijn….het dragen lijkt nog heel ver weg…..
Werken in Su…
Jan en ik vermaken ons.
Jan is weer lekker aan de gang bij Unu Pikin, de fietsenwerkplaats. www.stichtingunupikin.nl en heeft zelf ook al 3x een lekke band gehad. Hij daagt zichzelf wel uit.
Mijn werk ligt op Betheljada www.betheljada.org
Daar waar ik de vorige x tegen de mentaliteit van collega’s aanliep, is het nu de leiding die me rillingen veroorzaakt.
Een Nederlandse vrouw die al jaren woonachtig is in Su en nog veel meer jaren geleden met pensioen had moeten gaan is daar de nieuwe directrice.
Voor de cliënten van Betheljada wil zij het allerbeste, dat staat buiten kijf. Helaas is zij voor het personeel een autoritaire olifant die nog botter is dan dat ze lomp is.
Blanke mensen zijn bij haar zwaar favoriet.
De oude garde is gillend weggelopen of heeft zij ontslagen en daarvoor in de plaats zit er nu een blanke kliek bovenin die alles bepalen..one way verkeer.
De Surinamers voelen zich achtergesteld, verhalen te over. Veranderingen worden er rigoureus doorgevoerd en de lat ligt op z’n Hollands.
Tegenspraak wordt niet geduld, heeft serieuze consequenties.
In 1e instantie zag ze mijn massages niet zo zitten maar het komt er op neer dat ik toch alle dagen de kids in “d’n ollie” heb kunnen zetten en een beetje met poppenkastpoppen aan het goochelen ben.
Ik zoek alleen nog een manier om haar tegen de schenen te schoppen. Ben er nog niet over uit of ik dit letterlijk of op de diplomatieke manier ga doen.
Wordt vervolgd…
By the way, heb vannacht gedroomd dat ik een berg affietste.. recht in een lading Roti ….. Jan echter heeft gedroomd dattie een berg vaat (van de roti?) stond af te wassen.
Heb m beloofd dat ik zijn dromen laat uitkomen.
Voor nu een fijn weekend…we gaan de hitte weer in
Lalalater
Liefs Jannes & Lonnus
PS Jan is gestopt met roken, al 3 weken nu ..zomaar... plotsklaps vanaf dag 1 in Su…lang leve Jan
